Σάββατο 1 Μαΐου 2010

ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ!!
Εγώ φταίω που στο σχολείο δεχόμουν τις γνώσεις που μου παρείχαν ως δεδομένες και δεν αμφισβήτησα ποτέ τίποτα απλά και μόνο για να πάρω το βαθμό που ήθελα καθώς και την επιδοκιμασία.
Εγώ φταίω που όταν έγινα 18 δεν ψήφισα στις εθνικές εκλογές αλλά προτίμησα να τεμπελιάσω στο κρεβάτι μου και μετά να πάω για καφέ.
Εγώ φταίω που αντί να συμμετέχω ενεργά στα όσα γίνονται γύρω μου προτίμησα να βλέπω τηλεόραση όλη μέρα και να παίζω ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Εγώ φταίω που δεν έψαξα για δουλειά παράλληλα με τις σπουδές μου και προτίμησα να με συντηρούν οι γονείς μου.
Εγώ φταίω που όταν ήρθε η ώρα να πάω στο στρατό προσπάθησα κι εγώ να βάλω «μέσο» για να περάσω άνετη θητεία.
Εγώ φταίω που σε κάθε διαταγή έσκυβα το κεφάλι σαν να ήταν λογική και δικαιολογημένη.
Εγώ φταίω που κάθε φορά με καλούσαν να εκλέξω εκπρόσωπο των απόψεών μου σκεφτόμουν βάσει χρωμάτων και πιθανότητας να εξυπηρετηθώ όταν χρειαστεί και όχι με γνώμονα το γενικότερο συμφέρον.
Εγώ φταίω που όταν έψαξα για δουλειά σκέφτηκα κι εγώ το δημόσιο τομέα ως επιλογή ώστε να «κάθομαι» και να πληρώνομαι άνισα ως προς πολλούς συμπολίτες μου.
Εγώ φταίω που όταν είδα ότι ήταν δύσκολο να διοριστώ αξιοκρατικά σκέφτηκα κι εγώ να βρω «μέσο» προκειμένου να πετύχω αυτή την άνετη ζωή.
Εγώ φταίω που όταν δεν τα κατάφερα στράφηκα εναντίον αυτών που τα κατάφεραν να διοριστούν, αξιοκρατικά και μη, σαν να ήμουν ανέκαθεν «καθαρός».
Εγώ φταίω που όταν βλέπω την αδικία και τη διαφθορά τριγύρω μου δεν την κατακρίνω και δεν την αναφέρω αλλά αγανακτώ επειδή οι κυβερνώντες δεν στέλνουν κάποιον φυλακή επειδή «έφαγε» δημόσιο χρήμα.
Εγώ φταίω που δεν έχω αρκετές αποταμιεύσεις γιατί τα κατανάλωσα σε άχρηστα αγαθά για τα οποία μάλιστα δανείστηκα χωρίς ουσιαστικό λόγο.
Εγώ φταίω που τώρα μου ζητάνε αποδείξεις για δαπάνες αλλά εγώ δε δαπανώ το εισόδημά μου σε αγαθά αλλά στις δόσεις μου για δάνεια και πιστωτικές κάρτες οπότε δεν μπορώ να δώσω αποδείξεις και τελικά θα φορολογηθώ.
Εγώ φταίω που όταν έκανα αγορές δε ζητούσα αποδείξεις διευκολύνοντας τον άλλον για φοροδιαφυγή.
Εγώ φταίω που όταν έψαχνα για δουλειά συμβιβάστηκα σε μια χωρίς ασφάλιση, απλήρωτες υπερωρίες και χαμηλό μισθό αντί να αρνηθώ με το κεφάλι ψηλά.
Εγώ φταίω που δεν υπάρχει περιβαλλοντική συνείδηση όταν εγώ ό ίδιος δεν έχω ανακυκλώσει ποτέ παρά μόνο όταν βρέθηκε ακριβώς μπροστά μου ο κάδος ανακύκλωσης και πάλι τότε πετούσα τα πλαστικά στον κάδο για τα χαρτικά.
Εγώ φταίω που υπάρχει ξενοφοβία όταν δεν έχω δώσει μια ευκαιρία στους αλλοδαπούς να μου αποδείξουν ότι έχουν καλές προθέσεις.
Εγώ φταίω όταν φέρομαι υποτιμητικά προς τους άλλους λαούς ενώ ταυτόχρονα ξέρω ότι οι Γερμανοί φέρονταν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο στον παππού μου που ήταν οικονομικός μετανάστης και τελικά δε μαθαίνω τίποτα.
Εγώ φταίω που βλέπω να παρκάρουν σε θέσεις για ανάπηρους ή μπροστά σε ράμπες πεζοδρομίων για άτομα με ειδικές ανάγκες και δεν τους ξεμπροστιάζω.
Εγώ φταίω που υπάρχουν ζητιάνοι όταν βρίσκω ως δικαιολογία ότι είναι απατεώνες όλοι τους.
Εγώ φταίω όταν βλέπω όργανο της αστυνομίας να κάνει κατάχρηση της εξουσίας του και δεν το αναφέρω από φόβο μην μπλέξω.
Εγώ φταίω όταν για κάθε κακό ρίχνω το φταίξιμο στο διπλανό μου ενώ κάθε καλό προσπαθώ να πάρω τον έπαινο.
Εγώ φταίω που γνωρίζω «σάπιους» εκπροσώπους της Εκκλησίας και τους αποδέχομαι ως εξαίρεση αντί ως κανόνα.
Εγώ φταίω που υπάρχουν πολλά άτομα στο δημόσιο τομέα που δεν κατανοούν τη φράση «εξυπηρέτηση του πολίτη» αφού όποτε είμαι μάρτυρας περιστατικών «γαϊδουριάς» δεν υποβάλλω αναφορά στον προϊστάμενό του όπως ορίζει ο νόμος.
Εγώ φταίω που εκλέγονται άτομα της Βουλής στα οποία δε θα εμπιστευόμουν ούτε το πορτοφόλι μου ούτε το παιδί μου, απλά και μόνο επειδή ελπίζω στην ανταπόδοση της χάρης.
Εγώ φταίω που δεν αποδίδεται δικαιοσύνη στα μεγάλα σκάνδαλα αφού τα κατακρίνω από τον καναπέ μου αντί να κατέβω στο δρόμο και να φωνάξω όσο πιο δυνατά μπορώ.
Εγώ φταίω που τα δελτία ειδήσεων έγιναν «καταστροφολογικά» αφού εγώ είμαι ο τηλεθεατής τους που επιμένει να τους παρακολουθεί αντί να διαλέξω άλλους τρόπους ενημέρωσης και παράλληλα να κατακρίνω αυτούς που «πουλάνε» ειδήσεις για χάρης της τηλεθέασης.
Εγώ φταίω που η χώρα μου θα γνωρίσει «μαύρα χρόνια» γιατί κοιτούσα να χαρώ τα καλά όσο περισσότερο μπορούσα εις βάρος άλλων και χωρίς να σκεφτώ τις συνέπειες στο μέλλον, τόσο για μένα όσο και για τους συμπολίτες μου και βέβαια τα παιδιά μου.
Εγώ φταίω που έχω τόσα πολλά να πω και βρίσκω «βολικότερο» το να τα γράψω στο internet ανώνυμα από το να έρθω αντιμέτωπος με τους άρχοντες και τους προέδρους και τους δημάρχους και τους εκλεγμένους και τους διορισμένους και τους «βολεμένους» και να τους πω αυτά ακριβώς που πιστεύω.
Εγώ φταίω που τώρα κάθομαι και διαβάζω αυτές τις γραμμές και μόλις τελειώσω θα ανοίξω την τηλεόραση ή θα μπω στο facebook ή θα διαβάσω κάτι άλλο αντί να δράσω.
Ποιος είμαι εγώ; Εγώ είμαι ο πατέρας σου, η μητέρα σου, ο αδελφός σου, η αδελφή σου, ο/η σύντροφός σου, ο/η κολλητός/ή σου, ο γείτονάς σου, ο συνάδελφός σου, ο περιπτεράς σου, ο γιατρός σου, ο βουλευτής σου, το συνδικαλιστικό σου όργανο, ο παπάς της ενορίας σου, ο ταχυδρόμος σου, ο αστυνομικός της γειτονιάς σου, ο πρωθυπουργός σου, ο πρόγονός σου.
Υ.Γ. Κι επειδή εγώ είμαι Έλληνας, θα πάω να πιω λίγο ουζάκι τώρα!